مادرانه ای برای پسرم

  نوروز ١٣٩٤ بر همه مبارك  وقتي سال نو شد سهيل تو أتاق عمل بود ارادم خواب بود و من كنارش دراز كشيده بودم و دعا ميكردم از خداوند خواستم امسال به من صبوري آگاهي و حكمت عطا كند براي شما نيز همين ها وا ارزو دارم  پسر چون عسلم هفده ماهه شده همچنان تلاش بسياري در حرف زدن ميكند و بل زبان خودش يه چيزايي ميگه و سخنراني ميكنه كه خيلي هاش رو ما نميفهميم .  اراد خيلي خيلي شيطون شده ، از همه چيز بالا ميره از صندلي هاي نهارخوري ميره بالا از اونجا ميره روي ميز نهار خوري از تمام ميزها مبلها و خلاصه هر چه كه تصورش كنيد ميره بالا. هرشب كه ميخوابم خدا رو براي گذشتن يك روز كم حادثه شكر ميكنم .  ولي هر چقدر شيطونه همانقدر ...